Dobrawa Czocher prezentuje „Prayers” Data: 29-11-2022 o godz. 19:44:42 Temat: Info
Dobrawa Czocher (12.09.1991 Tczew, pomorskie) „Prayers” - trzeci utwór zapowiadający jej debiutancki album „Dreamscapes” (premiera 27.01.23)
Dobrawa Czocher to artystka wyjątkowa: nominowana do Fryderyka, wielokrotnie nagradzana, klasycznie wykształcona wiolonczelistka, która wybija się, by na nowo zdefiniować zarówno swój instrument, jak i gatunek.
W dojrzałym wieku… zaledwie 30 lat Czocher ma już na koncie udaną karierę muzyczną. Po ukończeniu dwóch prestiżowych uczelni – Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie i Hochschule für Musik w Detmold – grała w młodzieżowej Junge Deutsche Philharmonie, a później zasiadła za pulpitem pierwszej wiolonczelistki w Neue Philharmonie Berlin oraz została solistką w Filharmonii Szczecińskiej. W tych wymagających latach Czocher doszła do głębokiego zrozumienia repertuaru klasycznego i wyróżniła się jako wiodąca instrumentalistka. Jednak dopiero we współpracy z przyjaciółką, również Polką, Hanią Rani, Czocher pokusiła się o komponowanie. Pierwszy wspólny projekt duetu pt. „Biała flaga” prawdziwie odmienił nastawienie wiolonczelistki – która dotąd skupiała się wyłącznie na rozwijaniu umiejętności instrumentalnych – pchając ją ku swobodnemu wyrażaniu siebie. Powstały album nie tylko zebrał wysokie oceny w Polsce, a także przykuł uwagę krytyków zagranicznych. Niedługo później, nakładem wytwórni Deutsche Grammophon, ukazał się drugi album duetu pt. „Inner Symphonies”, który zyskał uznanie na całym świecie. Poza mistrzowskim warsztatem wiolonczelowym, który Czocher rozwija od 7 roku życia, porwała publiczność naturalnym stylem, w jakim łączy muzykę „poważną” z alternatywnymi podejściami do nagrywania i brzmieniami.
Płyta DREAMSCAPES dowodzi, jak swobodnie wiolonczelistka oscyluje pomiędzy muzyką klasyczną a współczesną. Można tam usłyszeć najróżniejsze wpływy, od Brahmsa przez Philipa Glassa po GoGo Penguin. Podczas nagrywania albumu Czocher współpracowała z niemieckim producentem Niklasem Paschburgiem, który nadał mu charakterystykę filmową, stosując techniki nakładania warstw brzmieniowych.
(Dobrawa Czocher)