Mamy taki straszny ból w naszych sercach, że nie da się tego opisać. Dusze niemiłosiernie cierpią. Nasze życie po prostu zamarło. Wszystko nam Ją dziś przypomina. Chociaż znałyśmy się wcześniej, dopiero "zniknięcie" Zbynia przybliżyło nas naprawdę. Była jak nasza "Mama", wskazywała nam kierunki działania i postępowania. Była prawą ręką Zbynia. Ona pod Jego nieobecność zajęła się wszystkim. Tak perfekcyjnie prowadziła muzyczneabc.pl, że były osoby, które nawet się nie domyśliły, że Jego nie ma. Zrobiła też kilka zmian, które się spodobały internautom.

To od Moniki otrzymywałyśmy wszelkie dostępne informacje, dotyczące Zbynia. Kiedy była tylko taka możliwość - zawsze była przy Nim. Kiedy przyjeżdżała od Niego - to godzinami mogłyśmy Jej słuchać, jak opowiadała. W grudniu zeszłego roku, zrobiłyśmy sobie taki "babski" dzień. Spotkałyśmy się wszystkie w mieszkaniu Zbynia, zaznaczając, że czas mamy nieograniczony. Będziemy razem, aż się nam nie znudzi. Było wspaniale. Nigdy przed, a myślimy, że i po żadna z nas tego nie przeżyła i nie przeżyje. Dobrze, że powiedziałyśmy Jej wtedy, że Ją wszystkie bardzo Kochamy. Za to, że nami taki pięknie "kieruje" w muzycznymabc, za to, że jest niezwykle mądrą, ciepłą Osobą, która w słabszych chwilach wyciągnie rękę i wesprze lub pomoże. Teraz wiemy po kim to odziedziczyła. Wszystkie też zazdrościłyśmy Jej niezwykłej urody. Teraz już wiemy, że na swojej drodze spotkałyśmy Niezwykłą Osobę. Jesteśmy z tego bardzo dumne Moni!

Na początku tego roku miała bardzo ciężki wypadek. Od tamtej pory była w śpiączce, ale kilka tygodni temu odzyskała przytomność. Nasza radość nie miała granic. Niestety, nie na długo. Długi stan w śpiączce, zostawił w organizmie zmiany, których nie udało się "naprawić".

Kiedy odeszła, była przy Niej Najukochańsza Jej Osoba, która trzymała Jej dłoń przy swoim zapłakanym policzku. Była bardzo szczęśliwa, że przy Niej jest w przejściu na drugą stronę. Tak usnęła. Przypomniałyśmy teraz sobie, że jednego razu, kiedy była ze swoją mamą u Zbynia, przywiozła Jego już niechodzący zegarek i nam go pokazała. Wskazówki zatrzymały się na 7:10 (lub jak kto woli 19:10)!!!

Szanowni Państwo. Straciliście ukochaną Córkę, a my najbliższą Przyjaciółkę. Nie ma słów by opisać żal i współczucie, jakie w tej chwili czujemy.

Żegnaj nasza Najukochańsza Moniko. Na zawsze pozostaniesz w naszych sercach. Nie możemy wprost uwierzyć, że nie ma Cię już wśród nas.

„Życie jest trochę jak morska podróż. Wyjeżdżamy, żegnając się i płacząc z powodu oddalenia od osób nam drogich, ale oto, kiedy przybijamy do drugiego brzegu, są inne osoby, które stoją już w porcie i na nas czekają”

W imieniu wszystkich Przyjaciółek i Przyjaciół - Dominika i Kinga

†Spoczywaj w pokoju!†

Wczoraj, 4 czerwca pożegnaliśmy już na zawsze Kochaną Monikę. Takiej rozpaczy ze strony Zbynia, jeszcze nie widziałyśmy. Zawsze taki twardy i męski, a tu był taki bezradny. Chciał co powiedzieć, ale po prostu nie mógł. Cały czas był ktoś obok niego i podtrzymywał Go pod ręce, bo baliśmy się, że Mu z rozpaczy serce nie wytrzyma. Postaramy się być przy nim, i wspierać Go, w tych ciężkich chwilach. Moniczko Kochana, teraz patrzysz na wszystko z góry. Już nie cierpisz. Widzisz, ile osób naprawdę Cię Kochało. Byłaś cudowną Osobą, dlatego tak licznie przyszli ludzie, aby Cię pożegnać. Bardzo im wszystkim dziękujemy na przybycie na ceremonię pogrzebową. Byłaś, jesteś i pozostaniesz na zawsze w naszych sercach. Dziękujemy Bogu, że mogłyśmy Cię spotkać na swojej drodze - szkoda, ze na tak krótko….

Straciliśmy prawdziwą Przyjaciółkę, świetnego organizatora, a przede wszystkim wspaniałego, przyjaznego i dobrego Człowieka. Będzie nam Jej bardzo brakowało, Jej ciepła i uśmiechu jakim obdarzała każdego… Moniczko - jesteś już wśród aniołków.

Dominika, Kinga, Sylwia, Karolina, Ania, Kasia, Małgosia, Beata, Aneta, Kamila, Weronika