Agnieszka Osiecka - Dzienniki 1954-1955
Data: 17-02-2018 o godz. 21:59:46
Temat: Książki


Agnieszka Osiecka (9.10.1936 Warszawa † 7.03.1997 Warszawa) zakochana, osądzana i bezlitośnie szczera w swoich zapiskach.

Kolejny tom dzienników, bez którego nie sposób zrozumieć dziś Agnieszki Osieckiej. „Wolę być niekochaną niż grafomanką” – notuje.



Osiecka w latach 1954–1955 poznaje jednego z najważniejszych mężczyzn swojego życia, debiutuje w STS-ie jako autorka tekstów piosenek, bierze się za przekładanie poezji rosyjskiej i ma szansę wrócić na łono Związku Młodzieży Polskiej, choć bez ostrej oceny kolegów i koleżanek się nie obejdzie. Mimo że stała się modna i popularna, histeryzowała, że w porównaniu z kolegami z STS-u niczego jeszcze nie osiągnęła. Szkopuł w tym, że jako pisarka czuła się bardzo niepewnie: Strasznie jest to, że usiłuję opisywać świat tylko dlatego, że nie umiem go namalować

Ona – zawsze kilka kroków przed innymi. Rozwija swoje talenty i świetnie punktuje epokę.

Rok 1955 był przełomem w życiu Agnieszki Osieckiej, ale ona wtenczas tego nie wiedziała. Owszem, co nieco przeczuwała, niczego jednak nie mogła wiedzieć na pewno. Znamienne, że notując wrażenia z ważnej wystawy w Zachęcie, przy obrazie „Zraniony stół” Fridy Kahlo postawiła dwa znaki zapytania.
Z pewnością wielu czytelników będzie zaskoczonych obrazem poetki, jaki wyłania się z kart tej książki.


Agnieszka Osiecka (1936–1997) – polska poetka, autorka tekstów piosenek, pisarka, reżyser teatralny i telewizyjny, dziennikarka. Od 1954 roku związana była ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS), gdzie zadebiutowała jako autorka tekstów piosenek. Prowadziła w Polskim Radiu Radiowe Studio Piosenki, które wydało ponad 500 piosenek i pozwoliło na wypromowanie wielu wielkich gwiazd polskiej estrady. Od 1994 roku była związana z Teatrem Atelier w Sopocie, dla którego napisała swoje ostatnie sztuki i songi. Dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się założona przez córkę poetki Agatę Passent Fundacja Okularnicy. Agnieszka Osiecka pośmiertnie została odznaczona przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski


Tytuł: Dzienniki i zapiski Tom V 1954-1955
Autor: Agnieszka Osiecka
Pod redakcję: Karoliny Felberg-Sendeckiej
ISBN: 978-83-8123-062-9
Wydawnictwo: Prószyński i Ska
Rok wydania: styczeń 2018
Format: 170x240 mm
Oprawa: twarda
Stron: 832
Waga: około 1,7 kg
Cena: + - 59 zł

Serdecznie Dziękuję Agnieszce Obrzut-Budzowskiej





Agnieszki Osieckiej (9.10.1936 Warszawa † 7.03.1997 Warszawa) prowadziła dziennik, bo zależali jej na samopoczuciu i rozwoju osobistym. Chciała być nowoczesną, znaczącą podmiotowością - taką, która realnie wypływa na losy świata. Wierzyła, że kiedyś będzie działać poprzez słowo pisane - że kiedyś będzie działać poprzez słowo pisane - że stanie się ważną dziennikarką, pisarką, eseistką, krytyczką.

Pragnęła liczyć się, znaczyć coś dla innych ludzi, wyznaczać innym cele.

Nawiasem mówiąc, źle trafiła, bo jej młodość przypadła na czasy stalinowskiego reżimu. Silny indywidualizm, jaki ją nieodmiennie cechował, przysparzał jej w szkole i na studiach niemałych kłopotów.

Do przelewania myśli na papier zmuszała ją także skłonność do autoanalizy.

Agnieszka Osiecka fascynowała się ludźmi oraz procesami interpersonalnymi, ciekawiła ją również jej własna psychika. Ubolewała, że jej współczesność ignoruje indywidualne potrzeby jednostki – także te wynikające z ludzkiej natury i duchowości. "Wiesz, Misiu, czasem żal mi nie tylko siebie, ale i całego mojego pokolenia, żeśmy się urodzili i wychowali w takim Międzyczasie Obyczajowym: Już nie ma Pana Boga, a jeszcze nie ma komunizmu, nie wiadomo, co wolno, a czego nie wolno, z kim można, a z kim nie można: »Nie ma kryteriów«".

"Międzyczasem Obyczajowym" Osiecka nazywała swoje dzieciństwo, które przypadło na czas okupacji hitlerowskiej, i swoją młodość, w którą wkroczyła u zarania Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Odwilż, której z kolei doświadczyła jako dwudziestoletnia dziewczyna, choć na zawsze pozostała dla niej wydarzeniem inicjacyjnym i przełomowym, przypieczętowała tylko symptomatyczny dla jej pokolenia "brak kryteriów" i typowe dla jej środowiska "bycie pomiędzy".

"Wiesz, Misiu, kiedy myślę o swoich romansach, to mi czasem strasznie siebie żal. Boże, ile w tym było sztuczności!! Szkoda, strasznie szkoda, że wtedy się nie chodziło do psychoanalizy, tylko do ZMP!! […] Przecież przez całą wojnę mówiło się u nas tylko »naród i naród«, a przez całe ZMP – »lud i lud«, a dopiero teraz zaczyna się pojękiwać słowo »psychika« i nawet Mietek Rakowski pochyla się nad swoim szoferem i powiada: »Pan Dacko ma klimakterium« (a więc analizuje go duchowo, a nie klasowo, jak go na wsi uczono)" – pisała w 1974 roku w liście do Janusza Minkiewicza

Tytuł: Dzienniki i zapiski Tom IV 1953
Autor: Agnieszka Osiecka
Pod redakcję: Karoliny Felberg-Sendeckiej
ISBN: 978-83-8097-163-9
Wydawnictwo: Prószyński i Ska
Rok wydania: czerwiec 2017
Format: 170x240 mm
Oprawa: twarda
Stron: 564
Waga: około 1,3 kg
Cena: + - 49 zł

Serdecznie Dziękuję Pani Agnieszce Obrzut-Budzowskiej





Rozpoczęcie wielotomowej edycji „Dzienników” Agnieszki Osieckiej (9.10.1936 Warszawa † 7.03.1997 Warszawa) było najważniejszym wydarzeniem literackim 2013 roku. Kolejny tom potwierdza wyjątkowość tej publikacji na tle dzienników innych polskich pisarzy.

Umrzeć pijanymi Życiem – to manifest Osieckiej. Chce przeżyć najsubtelniejsze jego półtony i zapisać wszystkie barwy. Pomieścić ludzi, zdarzenia i spotkania. Nauczyć się balansować na cienkiej linii między światem zewnętrznym i wewnętrznym. I wreszcie móc wypowiedzieć siebie.
Oswaja świat impulsywnie. Nasłuchuje życie. Podgląda siebie dogłębnie i w sposób bezlitosny. Coraz bardziej wychylając się w stronę dorosłości i poszukiwań formy na siebie. By już za chwilę stać się kwintesencją poezji.

Jeden rok, jedna postać. Wielka legenda, która tutaj właśnie się zaczyna…

W 1952 roku piętnastoletnia Agnieszka Osiecka zdaje maturę i rozpoczyna studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. Oba wydarzenia generują w jej życiu spore zmiany – bezpowrotnie ulatują wiara w socjalizm i własną wyjątkowość, mnożą się za to rozczarowania i – nigdy już jej nieodstępujące – strachy, wątpliwości, zahamowania. Dojrzewająca w błyskawicznym tempie dziewczyna uświadamia sobie wreszcie estetyczno-światopoglądową zasadę, której, chcąc nie chcąc, pozostanie wierna do końca życia. Podług tej prawdy – odkrytej, co znamienne, zupełnie na własną rękę – życie nie powinno nigdy zastygać w skończonych formach (stąd ta uparta niezgoda młodziutkiej Osieckiej na socrealizm w literaturze i filmie oraz na miłość rozumianą jako wyłączność albo małżeństwo), lecz nieodmiennie mienić się i migotać – tak w ludziach, jak w kreowanych przez nich bytach i artefaktach.
W 1952 roku początkująca poetka zaczyna znacząco różnić się od rówieśników i konfliktować ze światem. Odkrywa, że jej osobiste szczęście w dużej mierze zależy od okoliczności, na które nie ma i nie może mieć wpływu. Kończy się czas zetempowskich marzeń i szczerej wiary, a zaczyna się walka o siebie, szczęście i osobiste pragnienia z nieustannie dającą o sobie znać bezwzględnością życia społeczno-politycznego oraz… uczuciowego.

Tytuł: Dzienniki i zapiski Tom III 1952
Autor: Agnieszka Osiecka
Pod redakcję: Karoliny Felberg-Sendeckiej
ISBN: 978-83-8069-073-8
Wydawnictwo: Prószyński i Ska
Rok wydania: październik 2015
Format: 170x240 mm
Oprawa: twarda
Stron: 568
Waga: około 1,225 kg
Cena: + - 49 zł

Serdecznie Dziękuję Pani Agnieszce Obrzut-Budzowskiej





AGNIESZKA OSIECKA
W KALEJDOSKOPIE ŻYCIA
.

Lubiła opuszczać salony i znikać na peryferiach rzeczywistości, miała talent do wyławiania ludzi na tak zwanych życiowych zakrętach… Kochała i porzucała, choć często i ją porzucano. Pełna nieodwzajemnionej miłości rozdawała czułość w zwrotkach i refrenach.

Jej piosenki są śpiewaną kroniką naszej współczesnej historii. Tworzyła z lekkością niezapomniane teksty, które trafiały do szerokiej publiczności. W samo serce!

Ta książka jest opowieścią o różnych -prawdziwych i tych na niby - wersjach Agnieszki Osieckiej. Opowieścią o tropicielce tego, co najintensywniejsze, która styka się ze światem bez skóry ochronnej. Wszędzie poszukuje ludzi. Wchodzi z nimi w bliskie, nagłe, częściej przelotne, rzadziej długotrwałe relacje, przyjaźnie... Opowieścią o głodzie życiowej przygody, darze talentu i przekleństwach samotności, porzucania i bycia porzucaną.

"CZYSTA BIOGRAFIA Z IMIONAMI, NAZWISKAMI, HISTORIĄ RODZINY NIE JEST MI NA RĘKĘ. W MOJEJ NATURZE JEST COŚ ZE ŚLIMAKA. WYNURZYĆ SIĘ, ZADZIWIĆ I SCHOWAĆ" Agnieszka Osiecka


Poetka znikła w oddali,
Bardzo Dalekiej Oddali,
Wszyscy Ją świetnie znali,
Wszyscy Ją strasznie kochali.
Lecz skoro tak Ją kochali,
tak bezgranicznie, tak mocno,
czemu w co drugim Jej wierszu
taka straszliwa samotność?
Jeśli aż tylu Przyjaciół
wciąż przy Niej, za Nią się snuło,
czemu w co drugiej piosence
takie błaganie o czułości?

Tak napisał po jej śmierci Wojciech Młynarski. (str. 22,23)


"To bardzo ważne, by o Agnieszce Osieckiej opowiadać tak, aby nie zburzyć żadnych z reguł, jakich ona sama przestrzegała w życiu i w pisaniu. A więc zachować maksimum dyskrecji, ale powiedzieć prawdę. Osiecka składała się z wielu sprzeczności, Uli Ryciak udało się zachować taki obraz." ANNA NASIŁOWSKA

"Czyta się prawie jak autobiografię. Pachnie Osiecką." PIOTR METZ

"Czytałam tę książkę z zachwytem i zapartym tchem. Ula Ryciak ma u mnie literackiego Nobla. Ta pisarka ze swoim wyczuciem języka, wrażliwością i talentem, to wyjątkowe zjawisko w naszym świecie literackim. Wróżę jej wielką światową karierę". URSZULA DUDZIAK


ULA RYCIAK - pisarka i scenarzystka. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie., Estudios Hispánicos w Barcelonie oraz Wydziału Scenariuszowego w Szkole Filmowej. Studiowała hunę u mistrzów hawajskich oraz tantrę w Indiach. Autorka dziennika podróży po Ameryce Łacińskiej Clitoris erectus, powieści Taniec ptaka, opowiadać i reportaży podróżniczych.


Tytuł: Potargana w miłości. O Agnieszce Osieckiej
Autor: Ula Ryciak
ISBN: 978-83-08-05520-5
Wydawnictwo: Literackie
Rok wydania: kwiecień 2015
Format: 160x230 mm
Oprawa: twarda
Stron: 452
Waga: około 800 g
Cena: + - 44 zł
Książka dostępna także jako e-book

Serdecznie Dziękuję Pani Ani Zemanek





Agnieszka Osiecka (9.10.1936 Warszawa † 7.03.1997 Warszawa) – poetka piosenki, pisarka, reżyserka, a nawet recenzentka filmowa. Miała tyle talentów, że można było nimi obdzielić tuzin innych osób, a każda z nich miałaby zapewnione liczne nagrody i piękne życie.

Z łatwością rozkochiwała w sobie zarówno tych mężczyzn, którzy stali się ikonami swego czasu – Marka Hłaskę, Jerzego Giedroycia, Jeremiego Przyborę, Daniela Passenta – jak i tych, którzy tylko pretendowali do tych tytułów. Była dla nich wszystkich jak jej piosenki – zdradziecko przystępna i niespodziewanie gorzka zarazem; ulotna, chwilowa, rozpływająca się wraz z ostatnim wersem refrenu. Ale nie do zapomnienia.


"Ta książka chłodzi i grzeje, wzrusza i obrusza, przypomina to, co znane i odkrywa to, co ukryte. Że chwyta za gardło? Że Osiecka z kart książki mało się uśmiecha? Bo to nie jest laurka! To jest twoje życie, Agnieszko, tym razem napisane prozą."
Tomasz Raczek


Córka


Urodziłam się przed wojną,
pod jesień,
nie pamiętam, jak wyglądał wrzesień,
ojciec siętrudnił, matka przy mężu,
bladzi i smutni,
Hitler zwyciężył.
W okupację jadłam brukiew,
nie stać było nas na cukier,
potem płomienie, strach, dużo krzyku,
front, wyzwolenie,
nie ma już fryców...
Szkoła zwykła, szkoła średnia,
to jest kułak, to jest biedniak,
agitowanie, wiejskie zespoły, kątem mieszkanie,
przerwane szkoły...

Tak Agnieszka Osiecka pisała w "Życiorysie", poetyckim wspomnieniu swojego dzieciństwa... (str. 9)


Piotr Derlatka. Rocznik 1978. Absolwent polonistyki i teatrologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, doktor nauk humanictyznych. Autor książki Poeci piosenki 1956-1989. Agnieszka Osiecka, Jeremi Przybora, Wojciech Młynarski i Jonasz Kofta. Na co dzień uczy młodzież języka polskiego. Prywatnie - fan kobieckego śpieania jazzu, wielbicel secesji i dwudziestolecia międzywojennego, zapalony bibliofil i kolecjoner płyt.
Z pomysłem napisania biografii Agnieszki Osieckiej nosił się od lata 2001 roku, kiedy jako student trafił na staż do Teatru Atelier w Sopocie.


Tytuł: Zdradziecka Osiecka
Autor: Piotr Derlatka
ISBN: 978-83-63841-33-1
Wydawnictwo: Instytut Wydawniczy Latarnik
Rok wydania: kwiecień 2015
Format: 148x210 mm
Oprawa: twarda
Stron: 424
Waga: około 650 g
Cena: + - 44 zł

Serdecznie Dziękuję Panu Ryszardowi Zapaśnikowi





Agnieszka Osiecka (9.10.1936 Warszawa † 7.03.1997 Warszawa) prowadziła zapiski całe życie. Miała tak wielką potrzebę opisywania rzeczywistości, że gdy nie miała przy sobie „dziennikowego zeszytu”, zapisy pojawiały się w jakimś podręcznym notesie. Widać to w oddawanym do rąk Czytelników II tomie „Dzienników”.

Jest rok 1951, w Polsce panuje stalinizm, Agnieszka ma prawie 15 lat i jest w klasie przedmaturalnej. Należy do ZMP, ale żyje pełnią życia nastolatki: koleżeńskie zwierzenia i intrygi, miłości, sport; przeżywa też rozstanie rodziców i snuje wiele nad wiek dojrzałych rozważań o filozofii, religii, o… życiu. „Dzienniki” to klucz do poznania Agnieszki Osieckiej oraz korzeni jej twórczości.

Oto fragmenty II tomu:

"Etiuda rewolucyjna" Chopina - jedyny (ostatnio) utwór muzyczny, który jest w stanie wyprowadzić mnie z równowagi w sposób oburzający każdego, kto zna się na muzyce, lubi ją, kocha lub udaje, że jest kimś posiadającym te cechy ( a tych drugich jest znacznie więcej niż pierwszych). W wykonaniu mego papy z powtarzaniem trudniejszych akordów i gam oraz przy akompaniamencie odpowiedniej ilości sapania tego dansingowego grajka, który na 5 minut usiłuje zamienić się na [!] artystę.doprowadza mnie do prymitywnego szału wyrażającego się w rozrzucaniu bielizny pościelowej, jeżeli leżę, a w bezsilnym "miotaniu się w sobie", jeżeli robię cokolwiek innego.

Miałam dziś bardzo "pełen" dzień: szkoła, bardzo ciekawe zebranie ZMP (dyskusja nad Jak hartowała się stal; porównania z nami: nasza postawa), wizyta na Ognisku nad Wisłą (sprawa pracy [w] organizacji), świetlica z dziećmi do 19³°, o 20-tej basen! Do domu przyszłam o 22³°. Teraz dochodzi pierwsza po półn [ocy]. Odrobiłam polski (nie przeczytałam Kordiana nawet do połowy - myślę, że napisałam coś koło tego, co trzeba było "wysnuć") i trygonometrię. Skończyłam.
Po wodzie czuję się cudownie. Zaczynam trenować. Formę nastawiam na maj-czerwiec. Będę uczyć się wiosłować. To też bardzo przyjemny sport. Naturalnie to nie to, co pływanie, ale też woda. Chcę ostro pracować na terenie ZMP.
Czy ze mną dzieje się coś dziwnego?

Tytuł: Dzienniki i zapiski Tom II 1951
Autor: Agnieszka Osiecka
Pod redakcję: Karoliny Felberg-Sendeckiej
ISBN: 978-83-7961-038-9
Wydawnictwo: Prószyński i Ska
Rok wydania: październik 2014
Format: 170x240 mm
Oprawa: twarda
Stron: 544
Waga: około 1,2 kg
Cena: + - 49 zł

Serdecznie Dziękuję Pani Agnieszce Obrzut-Budzowskiej





Tylko najbliżsi wiedzieli o dziennikach Agnieszki Osieckiej (9.10.1936 Warszawa † 7.03.1997 Warszawa). Wreszcie trafiają do Czytelników!

Dzienniki – pisane od dziewiątego roku życia aż do śmierci Poetki – to najintymniejszy z wszystkich tekstów Agnieszki Osieckiej. I choć w wielu swoich wierszach, z właściwą sobie lekkością, przemycała prywatny ton, dopiero tutaj wolna jest od jakiejkolwiek cenzury wobec samej siebie. Do bólu szczera, prawdziwa, a tym samym dla wielu Czytelników kontrowersyjna.

Pierwszy tom „Dzienników” Agnieszki Osieckiej obejmuje lata 1945–1950 i otwiera wielotomową edycję. Jedno z największych i najbarwniejszych dzieł polskiego pamiętnikarstwa na pewno wywoła burzę wokół postaci Autorki. Po latach narosłych mitów i plotek oddajemy głos Jej samej. Zgodnie z życzeniem samej Poetki – kiedy Jej już nie ma. Choć przecież jest…

"Cieszymy się, że Mama wreszcie przemówi własnym językiem. Zamiast mówić o niej bez jej wiedzy, wreszcie posłuchamy, co sama ma do powiedzenia o sobie i o innych."
Agata Passent, córka Poetki

Dzienniki wyjątkowe, i zwyczajne. Dziecinne, dojrzałe, intymne, literackie. Arcyciekawe – i jako dokument ze środka stulecia, z czasu pierwszego powojennego dziesięciolecia PRL-u, czyli lat zaraz po wojnie, a potem lat socrealizmu, odwilży. Także jako autobiografia, czyli wynurzenia osoby, która w tym akurat dziesięcioleciu dojrzewa – przeistaczając się na naszych oczach z uczennicy, potem nastolatki, w studentkę, debiutującą dziennikarkę, poetkę i fantastycznie kolorową postać ze studenckiego ruchu kabaretowego, świetnie znaną w środowiskach artystycznych Warszawy i Gdańska.
Ze wstępu prof. Andrzeja Zieniewicza

Agnieszka Osiecka (1936–1997) – polska poetka, autorka tekstów piosenek, pisarka, reżyser teatralny i telewizyjny, dziennikarka. Od 1954 roku związana była ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS), gdzie zadebiutowała jako autorka tekstów piosenek. Prowadziła w Polskim Radiu Radiowe Studio Piosenki, które wydało ponad 500 piosenek i pozwoliło na wypromowanie wielu wielkich gwiazd polskiej estrady. Od 1994 roku była związana z Teatrem Atelier w Sopocie, dla którego napisała swoje ostatnie sztuki i songi. Dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się założona przez córkę poetki Agatę Passent Fundacja Okularnicy. Pośmiertnie została odznaczona przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Tytuł: Dzienniki Tom I 1945-1950
Autor: Agnieszka Osiecka
Pod redakcję: Karoliny Felberg
Wstępem opatrzył: Andrzej Zieniewicz
ISBN: 978-83-7839-626-0
Wydawnictwo: Prószyński i Ska
Rok wydania: październik 2013
Format: 170x240 mm
Oprawa: twarda
Stron: 496
Waga: około 1,050 kg
Cena: + - 49 zł

Serdecznie Dziękuję Pani Agnieszce Obrzut-Budzowskiej





Któregoś dnia zadzwonił [Jeremi] i poprosił, żebym przyjechała jak najszybciej, bo ma dla mnie ważne zadanie. Przyjechałam natychmiast. Wyjął z sekretarzyka dużą brązową kopertę z napisem "Agnieszka" i podał mi ją.

"Zastanawiałem się, co zrobić z jej listami i doszedłem do wniosku, że nie jestem w stanie tego zniszczyć. Myślę, że literatura polska by nam tego nie wybaczyła. Zaopiekuj się tym".

[...]Niedawno Agata [Passent] zadzwoniła do mnie z informacją, że znalazła listy Jeremiego do Agnieszki i zastanawia się nad ich opublikowaniem. "Wiesz, bo to taka piękna literatura".

Dała mi je do przeczytania i tym samym odebrała spokój w sprawie decyzji, co z tym fantem zrobić.

[...]W tej sytuacji postanowiłam powiedzieć o wszystkim Kotowi Przyborze - synowi Jeremiego. Niech zadecyduje.

Dałam mu do przeczytania te listy. Zadzwonił za tydzień i powiedział:


Nie mam nic przeciwko temu, aby je wydać. Przecież tata tego chciał"


W ten sposób - dzięki dzieciom Agnieszki i Jeremiego - mogą państwo już dzisiaj przeczytać te listy.
Z Przedmowy Magdy Umer

Książka "Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze" przybliża niezwykłą znajomość dwojga poetów, dodatkowo zilustrowaną zdjęciami.

On - dystyngowany starszy pan, arcymistrz słowa, liryczny humorysta.
Ona - piękna, młoda i trochę szalona. Jeremi Przybora i Agnieszka Osiecka do dziś kształtują wyobraźnię milionów wrażliwych osób, a ich piosenki śpiewa cała Polska. Ale niewielu dotychczas znało dzieje ich uczucia i ukrywanego przez lata romansu - burzliwego, dramatycznego i wzruszającego, jak ich wiersze. Wyboru listów Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory dokonała Magda Umer.
Do książki dołączona jest płyta z audiobookiem czytanym przez Magdę Umer i Piotra Machalicę.

Również w tym samym czasie ukazał się audiobook „Rozmowy w tańcu" w interpretacji Magdy Umer. To zapis wywiadu, jakiego Agnieszka Osiecka udzielała samej sobie przez kilka miesięcy. Przeplatają się w nim refleksje na temat życia i przemijania, a także roli twórczości. Dzięki „Rozmowom w tańcu” miłośnicy Osieckiej lepiej poznają dorobek artystki, w którym znajdują odbicie jej życiowe przeżycia i emocje.

Agnieszka Osiecka - poetka, prozaik, autorka spektakli teatralnych i telewizyjnych, reżyser filmowy, dziennikarka, przede wszystkim jednak autorka ponad dwóch tysięcy piosenek. Urodzona w Warszawie i całe życie związana z jej prawobrzeżną dzielnicą - Saską Kępą. Tam, w małym mieszkaniu przy ul. Dąbrowieckiej 25, powstały jej najważniejsze utwory.

Jeremi Przybora - poeta, humorysta, prozaik, scenarzysta i - jak napisała Magda Umer - arcymistrz dla mistrzów piosenki : Agnieszki Osieckiej, Wojciecha Młynarskiego, Jonasza Kofty. Współtwórca (wraz z Jerzym Wasowskim) telewizyjnego "Kabaretu Starszych Panów".

Tytuł: Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze
Autor: Ułożyła i opatrzyła przedmową i komentarzami Magda Umer
ISBN: 978-83-268-0078-8
Wydawnictwo: Agora
Rok wydania: 2010
Format: 200x250 mm
Oprawa: miękka tekturowa
Stron: 217
Waga: około 560 g
Cena: + - 39 zł

Serdecznie Dziękuję Pani Dominice Jędrzejewskiej




Książka jest zapisem rozmów z Agnieszką Osiecką. Autorka opowiada o domu rodzinnym i dzieciństwie, o rodzicach: neurotycznej, despotycznej matce i wspaniałym ojcu, Wiktorze Osieckim , sławnym pianiście, który był dla niej wzorem człowieka i artysty i któremu przez całe życie pragnęła dorównać.

Wspomina studia na Uniwersytecie Warszawskim i w łódzkiej "Filmówce", kiedy to przeżywała pierwsze miłości i nawiązywała przyjaźnie. Opowiada także o niezbyt udanych początkach pracy dziennikarskiej i wspaniałych latach w Studenckim Teatrze Satyryków ( STS ) w Warszawie - wtedy powstały jej pierwsze wiersze i piosenki. Obszerne fragmenty książki zajmuje krytyczny opis ówczesnej rzeczywistości politycznej, życia społecznego i artystycznego.

Na tym tle Osiecka snuje refleksje na temat życia, jego sensu i wartości, przemijania, a także roli twórczości. Pozwala to uważnemu czytelnikowi lepiej zrozumieć dorobek artystki, w którym znajduje odbicie jej bogate i niełatwe życie.

Tytuł: Rozmowy w tańcu
Autor: Agnieszka Osiecka
ISBN: 978-83-7469-156-7
Wydawnictwo: Prószyński i Ska
Rok wydania: 2005
Format: 170x240 mm
Oprawa: twarda
Stron: 224
Waga: około 600 g
Cena: + - 44 zł




"Galeria potworów" to świat Agnieszki Osieckiej, przez nią opisany. Opowieść ta była publikowana w odcinkach w tygodniku "Polityka" (1988.1992), a dziś po raz pierwszy ukazuje się w formacie książkowej, wzbogacona o fotografie i przypisy przygotowane przez Fundację "Okularnicy" im. Agnieszki Osieckiek.

Agnieszka Osiecka (1936-1997) - poetka, wszechstronnie utalentowana, jedna z najpopularniejszych autorek tekstów piosenek (napisała ich ponad 2000), a także spektakli teatralnych i telewizyjnych - była niespokojnym duchem.

Kiedy ukończyła dziennikarstwo - rozpoczęła nowe studia, na Wydziale Reżyserii w łódzkiej "Filmówki!. Kiedy stała się niezastąpiona w teatrzyku STS - wypłynęła w piosence zawodowej. Kiedy już okazała się geniuszem tekstów, napisała widowisko muzyczne „Niech no tylko zakwitną jabłonie”.Gdy odniosła sukces zaczęła pisać "Listy śpiewające" dla telewizji. Potem opowiadania, monodramy i powieści. Stale coś nowego, ciągle naprzód: nowe piosenki, nowi kompozytorzy, nowi wykonawcy, teatry, festiwale, ludzie, miejsca. Niczego i nikogo nie trzymała się kurczowo. Gdy wypalał się jeden związek, zawierała nowy, gdy odpływała od jednych przyjaciół - cumowała swą łódkę w innej przystani.

Była doskonałą obserwatorką ludzi i obyczajów - umiała słuchać i uwielbiała opowiadać.

Tytuł: Galeria potworów
Autor: Agnieszka Osiecka
ISBN: 978-83-7337-861-2
Wydawnictwo: Prószyński i Ska
Rok wydania: 2004
Format: 170x240 mm
Oprawa: twarda
Stron: 240
Waga: około 600 g
Cena: + - 49 zł










Artykuł jest z www.muzyczneabc.pl
http://www.muzyczneabc.pl

Adres tego artykułu to:
http://www.muzyczneabc.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=17071